De lach van Lars
Steeds als ik tegen Lars praat, dan trekt hij dit gezicht. Het is een
Annemiek lag al even in het ziekenhuis. Vliezen gebroken. Maar geen weeën. Met 34 weken al? Onze zoon had blijkbaar geen zin meer, om te
Stilte. Dat is het woord dat mijn blog momenteel het beste beschrijft. Wekenlang niets te zien of te lezen. Maandenlang radiostilte. Niets. Ook op social media laat ik het afweten. Weinig kijken, weinig reageren… Bijna niets. Zelfs van fotografie komt niet veel terecht. Af en toe wat snapshots met mijn telefoon. Maar niet meer dan…